2 Nisan 2010 Cuma

Mustafa Kemal atatürk

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

Muhammed dinin yapısı
Açıldı okul kapısı
Türklüktür onun yapısı
Musa’dadır hak esası

Kibirlenme yiğit yaşa
Türk ordusu Kemal Pasa
Albayrak göğsümde halâ
Sağ kolumsun Zöhre Ana

29 Ekim günü
Dünyaya duyurdum ünü
Bozatlı Hızır düğümü
Çözek bugün Zöhre Ana

Atalar atası gider
Analar anası döner
Ermeniler bizi körler
Dök dersimi Zöhre Ana

İslam bayrağını çeken
Gülbenk okur Ali Pirden
Koç inen İsmail dedem
Dökek kanı Zöhre Ana

Harbiye Okulunu gezdim
Düşmanlar gaddar sır gizledim
Hacı Bektaş Pir özledim
Postum sensin Zöhre Ana

Çok yobaz var bilmez beni
Celâl Abbas Ali demi
Ehlibeyt Kırklar Cemi
Yolum sensin Zöhre Ana

Türklüğe şanım bıraktım
Hani din bilmez yobazdım
Şimdi senle mesaj saldım
Bildir beni Zöhre Ana

Mustafa Kemal geliyo
Ankara’dan şan veriyo
Kimbilirki kim ölüyo
Ölmedim ben Zöhre Ana

Kimi kibirlenir bilmez
Kimi kin tutuyor sevmez
Kafir olan Hakkı görmez
Hak bizdedir Zöhre Ana

Sümbül gibi çiçek açtım
Çok sırrımı sende saçtım
Derviş Zöhrem kucak açtım
Atatürk mekanım sattım

Dokuzu beş geçe göçem
Ecel şerbetini içem
Ahiret gömleğimi biçem
Giydim Haktır Zöhre Ana

Ali Rıza Bey babam ise
O Zübeyde anam ise
Al bayrağım kanım ise
Koymam ahtını Zöhre Ana

Kurtuluş savaşını yapan
Atatürk’tür senin Atan
Allahın arslanı çıkan
O da Ali’dir Zöhre Ana

Meclise açıldı Kemal masası
Yobozlar okuyo şeytan duası
O güzel atamın Rıza babası
Zübeyde Hanımdır hatun anası

Gökyüzünde uçar turna katarı
Türkiye unutma güzel atanı
Memleket kurtaran bunca vatanı
Toprak kabul etmez diye çamur atanı

Bütün dünya bilir Türk Ordusunu
Egemenlik kurdum yurt ulusunu
Dillerde söylenir Allah doğrusu
Cihana getirdim barışı sulhu

Mustafa Kemal’in gözleri derya
Tüm insanlar doğdu Âdemden Havva
İngiliz, Fransız, Yunanı kova
Kocatepe’deyken kim darda kala

Birlik meşalesini Peygamber yakan
Hınzırlık yapmayın köpekler utan
Zehirli yılandır Ermeni düşman
Göstermez kanını ebedi saçan

Atatürk dediler adıma benim
İkrarımı verdim Ali’dir Pirim
Mürşidim Zöhre Ana posta vekilim
Latince yazısını dilden dökerim

İngiliz Yunan’a gebe kaldınız
Türklüğün şanını siz mi aldınız
Peygamber soyuna dava kıldınız
Hu zikir çekerek insan mı oldunuz

Peygamberi bilmez Allah’a hotlar
Rus tohumu gelmiş Kemal’e çatlar
İçi dışı pislik yobazlar patlar
Toplanmış itlerde velilik satar

Kurtuluş savaşını yapan canlara
Al bayrak çekildi Kemal şanına
Ermeni tohumu dolsun damlara
Cumhuriyeti kurdum Türk Vatanına

Erzurum, Sivas’a toplandı itler
Padişah çekemedi köylüyü yeller
Sultan Süleyman melhamla gezer
Acıyan canları sabaha düzler

Muhammed Mustafa dilleri demez
Yeşil şifa köpeklerin elleri vermez
Akıbeti mezar, yüzleri gülmez
Kemal’in dilleri Zöhre Ana bitmez

Söyle Zöhrem söyle sen söyle durma
Dervişin kalemi nurundan yaza
Kâhi atar kâhi yüzü kızara
Mustafa Kemal’in özü Allah’a

Alevi kökünü sen goyman Hoca
İslamiyet partisini gel kurma boşa
Müslümanlık göremem ben sende haşa
Laikliği kuran Mustafa Kemal Paşa

İşi gücü abdest suyunu söyler
Fatıma Zöhre’nin soyunu körler
Allah’ın aslanı Ali’yi irder
İslamın şartı beştir diye kanunda gezer

Fatıma Zöhre’nin babası kimdir
Üseyin’i bilmez kâfir kinidir
Yavaş yavaş Zöhrem sen bizi bildir
Çekelim Al bayrağı yüzümüz güldür

Meşale yanıyor Atam büstüne
Bitlis, Mardin kuşandı İngiliz ile
Türk ordusu savaş tutar kiminle
Söz açak Zöhre Ana Aziz Nesin ile

Her bir yandan Ermeniler kuşadan
Bahane ederek Kemalist yıkan
Her gün bir şehidimi toprağa satan
Ordu başı yoktur paşalık yapan

Selam sana Zöhrem Hacı yolladı
Hatıra günlerimi halkım kutladı
Yobazlar çekemez beni karardı
Atatürk diyene karnı almadı

İkinci sefere kardeşim Bektaş
Kahraman Atayın gözleri ataş
Hüseynin soyundan geldim Ali Rıza yavaş
Bedriye Anamdı, Zübeyde savaş

Hınız tepesinde çukur boydadır
Mürşidim Ali’dir beni yolladır
Mersin’den gemiler gece salanır
Harput kalesine düşman saklanır

Hızır’ın atını rüyamda gördüm
Çabalar çavuşlar mermiyi verdim
Gavurlar çekemez Türkleri böldüm
Kara Fatma donum cihana geldim

Fatma, Sapma, Kerem Alekberim ben
Kimsemiz kalmadı carımız Yemen
On Kasım yaparlar atama tören
Askerler önünde geçiti gören

Çanakkale içinde aynalı çarşı
Askerimi düzdüm Yunan’a karşı
Üseyin kafası mızrakta başı
Deniz kenarında Mehdi duacı

Babamın adına derler Atatürk
Zöhrem senin şanın bizden de büyük
Dağlarda gezerim yaralı geyik
Anamın koynunda ciğerim ezik

Cephane odamda silah doludur
Veysel Karani’nin Hacı oğludur
Patlıyor mermiler bacak koludur
Yusuf’u Şah derler yatar Bolu’dur

Bildiren: PİR ZÖHRE ANA

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder